Beeld
Vlaanderen, en met name Antwerpen, heeft een cruciale rol gespeeld in de ontwikkeling van de Europese notie van het beeld. Ook vandaag blijft deze regio een broeinest van verfijnd beeldend denken, waar kunstenaars vaak schrale, gevoelige beelden creëren die diepe bewustzijnsvormen uitdrukken die elders in de massamedia minder aan bod komen. Deze benadering bouwt voort op de erfenis van zowel abstracte als conceptuele kunststromingen die hier eerder plaatsvonden.
Kunstenaars zoals Luc Tuymans, David Claerbout, Charif Benhelima, Thomas Ruff, Cindy Sherman, Marlene Dumas, Craigie Horsfield, Vlad Monroe, Sergey Bratkov, N.S. Harsha, en Yang Fudong belichamen deze benadering van beeldende kunst.
Ze onderscheiden zich door hun vermogen om afstand te nemen van grote boodschappen. Ze maken gebruik van wat men antibeelden zou kunnen noemen. Ze pogen net gevoeligheid en bewustzijn uit te drukken die in massamediale beelden verloren dreigen te gaan. Ze kiezen kleine onderwerpen en benaderen die als een banaal gegeven. Net daardoor scheppen ze ruimte voor reflectie. Ze maken het kleine monumentaal en reiken met schrale beelden scherpe inzichten aan.
