Fia Cielen — Carnival of Souls

De artistieke praktijk van Fia Cielen omvat talrijke facetten, zoals tekenen, schilderen, installaties, performance en multimedia-werken. Haar oeuvre focust op de notie van metamorfose. Ze onderzoekt de interactie tussen het natuurlijke en het artificiële, en put inspiratie uit Europese folklore, vooral de traditie van maskerades. Ze is ook gefascineerd door het dubbelzinnige en het mysterieuze.

Cielens tentoonstelling Carnival of Souls, is geïnspireerd door Samhain, het Keltische nieuwjaarsfeest dat traditioneel elk jaar in de nacht van 31 oktober werd gevierd. Samhain (uitspraak ‘SOW-in’ of ‘SAH-win’) markeert het einde van de zomer en de komst van de winter, het verdwijnen van het licht en de komst van de duisternis. Het werd gezien als een overgangsfeest, het moment waarop de grens tussen deze wereld en de bovennatuurlijke wereld vervaagde zodat het mogelijk werd om contact te maken met het hiernamaals en de zielen van de doden. Een belangrijk onderdeel van deze viering was zich te verkleden en vermomd van deur tot deur te gaan, verzen reciterend in ruil voor offergaven. Maskers en kostuums, vaak van stro gemaakt, dienden wellicht om angstaanjagende geesten te belichamen of om zich ervoor te verbergen. De vermomde personen verlichtten hun weg met lantaarns gemaakt van uitgeholde rapen die groteske gezichten voorstelden en het kwaad op een afstand moesten houden. Dergelijke feesten fungeerden als herinnering aan de dubbelzinnigheid van het leven en de onderlinge verbanden tussen de mensheid, de natuur en het onbekende. Het christendom eigende zich de heidense rituelen van Samhain toe en transformeerde ze tot de viering van Allerheiligen, die intussen verworden is tot het super gecommercialiseerde Halloween-feest.

De tentoonstelling wil een reflectie zijn over de ambivalentie en vloeiende grenzen van fenomenen verborgen onder de dogmatische beginselen van de dominante cultuur en toont een nieuwe reeks sculpturale maskers. Ze nodigt de toeschouwer uit om zich aan te sluiten bij dit ‘karnaval van zielen’, mee te spelen in een spel van schaduw en licht en bekoord te worden door de ‘tussenruimten’.