Al meer dan 50 jaar wordt de Belgische kunstenaar Willy De Sauter (Dudzele, 1938) gedreven door een zoektocht naar de fundamenten van de kunstbeleving. Dat resulteert in een indrukwekkend oeuvre dat uitblinkt in stilistische eenheid en vormelijke eenvoud. De kunstenaar herleidt zijn werken zo veel mogelijk tot de essentie. Opgeleid als grafisch vormgever, vertrok hij vanuit een onderzoek naar de visuele mogelijkheden van de lijn, volgens hem de meest elementaire vorm. Deze presentatie in het M HKA licht enkele vroege sleutelwerken uit die de evolutie van de kunstenaar illustreren.
In de jaren 1970 tekent De Sauter lijnen op papier of doek, nadien laat hij lijnen ontstaan door een spel van licht en schaduw, door een scheiding van twee panelen of door een bewuste kreuk in het doek. Via het werken met lijnpatronen komt hij onder meer tot monochrome vlakken. Zijn fascinatie voor architectuur brengt hem naar Wenen: hij raakt geïnspireerd door Haus Wittgenstein, die filosoof Ludwig Wittgenstein ontwierp in opdracht van zijn zus, en tekent de vormelijke structuur ervan na. De Sauter begint in de jaren 80 ruimtelijk werk te creëren, waarmee hij op een abstracte manier blijft refereren aan architectuur. Ruim 25 jaar na Willy De Sauters grote overzichtstentoonstelling in het M HKA blijft de enorme diepgang van zijn werk fascineren.
