Kunst op en rond het museum
Als je al eens een bezoek hebt gebracht aan het M HKA, is de kans groot dat je ons logo in reuzegrote letters op het museum hebt zien staan. Dit is meer dan alleen onze naam, het is ook een kunstwerk van Christophe Terlinden. Maar wist je dat er zich nog meer kunstwerken uit onze collectie buiten het museum bevinden?
Iets minder bombastisch, maar daarom niet minder bepalend voor het zicht van de gevel zijn de vier stilistische lijnfiguren van Enrico David. De van oorsprong Italiaanse kunstenaar Enrico David (°1966) woont reeds geruime tijd in Londen en is daar een sleutelfiguur van een generatie kunstenaars die met hun werk een kritische herwaardering van het concept ‘craft’ hebben geïnitieerd. Van thema’s uit de volkskunst tot een hedendaagse grafische vormtaal.
David’s werk vertrekt doorgaans vanuit het tekenen. De schetsen die hij maakt zijn vaak de aanzet voor sculpturen in verschillende media. Voor de heropening van het M HKA in 2009 creëerde David een strak ontwerp uit lijnen. De monumentale figuren, waarvan de gezichten richting de hemel zijn gedraaid, reiken van boven tot onderaan de gevel. Je kan niet direct afleiden of het nu mannelijke of vrouwelijke figuren zijn en bij enkele is de lijn die het profiel van het gezicht vormt vervangen door een bijna perfecte gele cirkel. Is het een zon, een maan, of niet meer dan een geometrische vorm? Het werk kreeg geen titel, hetgeen het geheel nog meer ambigue maakt.
Zoals eerder vermeld is het M HKA-logo een kunstwerk van Christophe Terlinden. In 2002 deed Terlinden het voorstel om het letterwoord van Muhka te veranderen naar M HKA en de ‘u’ voorgoed te verbannen. Het zou tot 2009 duren voor het kunstwerk en de daarbij horende naamsverandering werd doorgevoerd. Terlinden had trouwens ook voorgesteld om de gevel in ‘Zweeds pantoffelgroen’ te schilderen, een kleur die Terlinden ontleende aan zijn Zweedse pantoffels.
Als je een beetje verder wandelt, in de richting van het Museum voor Schone Kunsten, kom je in de Schildersstraat nog een derde kunstwerk tegen.
Voorbijgangers weten vaak niet dat hier een kunstwerk staat en al helemaal niet dat het een kunstwerk is uit de collectie van het M HKA. 27 jaar na de bouw van het werk is de metalen structuur grotendeels omarmd door de bomen die er onder zijn aangeplant. Dat zijn de elementen waaruit het kunstwerk van David Lamelas bestaat. Het is een grote ijzeren constructie die werd opgericht ter gelegenheid van de tentoonstelling America. Bruid van de zon : 500 jaar Latijns-Amerika en de Lage Landen in 1992. Boven drie rijen van telkens vier bomen werd een metalen plaat op palen bevestigd. De plaat ontneemt de bomen hun zonlicht, maar toch hebben ze zich weten aanpassen. In de loop van de jaren zijn de bomen naar de zon gegroeid en daarbij zijn ze vreemde vormen gaan aannemen. Sinds 2011 is het werk Quand le ciel est bas et lourd deel van de M HKA-collectie.
David Lamelas (°1946) werd in Buenos Aires geboren, maar leeft sinds de late jaren 1960 als een professionele nomade in zowel Los Angeles, Brussel en Berlijn. Ruimtelijke constructies hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in het werk van Lamelas – zowel fysiek als speculatief en met een sterk aanvoelen van het performatieve. Zijn oeuvre omvat beeldhouwkunst, fotografie, film en installaties (met veel cinemaprojectoren en tv-monitoren; op dat gebied was hij een pionier).
Het merendeel van de werken in de M HKA-collectie is eigendom van de Vlaamse gemeenschap en is dus eigendom van de Vlamingen. Uiteraard moet er voor worden gezorgd dat de mede-eigenaars hun collectie op meerdere plekken kunnen bewonderen.
